Culemborg

Het is bijna te erg voor woorden wat er woensdagavond in Geldermalsen gebeurde. Een raadsvergadering die niet door kon gaan omdat ME en relschoppers elkaar te lijf gingen. Politici en hun gezinsleden die bedreigd worden met geweld. Je vraagt je dan af hoe dit kan gebeuren in het anders zo rustige Geldermalsen, een plaatsje met 11000 inwoners.

SP tweede Kamerlid Sharon Gesthuizen bracht de dag na de rellen samen met andere SP-ers een bezoek aan Geldermalsen. Het lijkt er op dat de meeste van de circa 1000 demonstranten rond de vestiging van een AZC met 1500 plekken afkomstig zijn uit de gemeente Geldermalsen. Deze demonstranten waren voor het overgrote deel uitsluitend naar de gemeenteraad vergadering gekomen omdat ze vooral geschrokken waren van de grote groep te huisvesten vluchtelingen in deze relatief kleine gemeenschap en waren totaal niet uit op rellen of betrokken bij geweldpleging.

Inwoners die wij gesproken hebben laten weten dat zij op zich niets tegen asielzoekers of een AZC hebben. Zij willen echter wel dat er vooraf met hun gesproken wordt en dat gekeken wordt naar opvangmogelijkheden die beter passen bij de schaal van de gemeente. Wij kunnen ons goed voorstellen dat mensen erg verontwaardigd zijn over de manier waarop het college, zonder dat zij vooraf mee konden praten, snel een besluit heeft willen nemen. De SP vind ook dat het daarom vooral te wijten is aan het college van burgemeester en wethouders dat de gemoederen nu zo hoog oplopen. Het gemeentebestuur heeft erg onverstandig gehandeld door het plan voor het AZC in het geheim voor te bereiden. Als je dan vervolgens snel een raadsbesluit wil nemen, kan dit alleen maar leiden tot weinig begrip en draagvlak bij de inwoners.

Het mag duidelijk zijn: het is noodzakelijk dat de politiek in Geldermalsen transparanter en meer openbaar wordt en dat inwoners vooraf bij belangrijke besluiten worden betrokken. De gemeenteraad van Geldermalsen zal haar bestuursstijl moeten veranderen. Om te beginnen door veel meer tijd te nemen om echt met inwoners in gesprek te gaan over voor en nadelen van de opvang van asielzoekers. Daarbij dient dan niet op voorhand uit te worden gegaan van een AZC met zo'n grote omvang, maar ook serieus wordt gekeken naar alternatieven.