Culemborg

Ik sta hier met nogal gemengde gevoelens. Want eigenlijk waren wij als SP hier liever niet aanwezig geweest. Maar mij is als jongste raadslid gevraagd om een woordje te doen over ons gerenoveerde stadhuis. En als volksvertegenwoordiger vind ik dat je een kans om het woord te nemen niet mag laten lopen.

Precies 2 jaar geleden werd ik steunfractielid voor de SP in Culemborg. En de eerste vergadering die ik bijwoonde, was toevallig die over het huis van de stad, en met name over de keuze voor het bouwen van een raadszaal. Ik weet nog precies hoe die vergadering en de verdere besluitvorming over het realiseren van de raadszaal verliep. Dat moment was voor mij persoonlijk zowel schokkend als inspirerend. Aan de ene kant was ik verbaasd dat zo'n grote politieke meerderheid dit besluit kon maken. Maar daardoor voelde ik ook de bevestiging dat ik graag volksvertegenwoordiger wilde worden. Maar al te graag was ik toen het debat met de andere partijen aangegaan, en had ik uitgelegd waarom ik vond dat de verkeerde keuze werd gemaakt.
Als SP waren wij natuurlijk wel voor de renovatie van het stadhuis. Dit prachtige gebouw was nodig aan een verbouwing toe, en ook de inwoners van de stad verdienen het om een echt waardevol stadhuis te hebben. De toevoeging van een raadszaal vonden wij als SP echter niet nodig. De eerste tekenen van de zware economische tijd waar we nu in zitten werden toen al zichtbaar. Wij vonden het onverstandig om gemeenschapsgeld uit te geven terwijl er grote bezuinigingen om de hoek stonden. Bovendien waren en zijn er genoeg andere voorzieningen in de stad die een investering vanuit de gemeente konden gebruiken. Voor de inwoners had het bouwen van een raadszaal weinig belang, en naar onze mening waren het dus vooral de raadsleden en bestuurders die profiteerden van deze investering. Daarbij vond ik de constructie die gemaakt werd om het economisch gezien nog enigszins rendabel te maken niet sterk genoeg onderbouwd, en oneerlijk voor de ondernemers in deze stad die ook zalen verhuren.
Ondanks deze politieke dwaling, kunnen wij toch ook met een positief gevoel kijken naar de toekomst van dit gebouw. Het meest waardevolle historische gebouw in deze mooie stad is in ere hersteld. En elke Culemborger die over de markt loopt, kan weer met een trots gevoel kijken naar dit teken van welvaart en gezag van onze stad. En ook de toegangkelijkheid van het gebouw is vergroot, mensen in een rolstoel kunnen nu via een lift alle verdiepingen van dit gebouw bereiken. Iets wat als vanzelfsprekend gezien kan worden, maar eigenlijk heel bijzonder is voor zo'n oud gebouw. Het draagt bij aan het gevoel dat dit stadhuis inderdaad iets meer een huis van de stad is geworden. Een plek waar letterlijk elke Culemborger terecht kan.
En hoewel met frisse tegenzin, zullen wij als SP ook zeker geinspireerd plaatsnemen in de zetels van de nieuwe raadszaal. Een plek met zoveel historie, en waar ook de Culemborgse SP veel van zijn geschiedenis in terugvind; het blijft toch een bijzondere locatie om besluiten te nemen over onze stad, en hopelijk ook in het belang van de Culemborgse inwoners.
Ik wil graag afsluiten met een blik op de toekomst. We verkeren in zware tijden, en ik hoor meer dan eens dat het geen leuke tijd is om politicus te zijn. De komende jaren wordt het waarschijnlijk niet makkelijker, en zullen wij als politici hard moeten werken om de mooie natuur en de voorzieningen in Culemborg te behouden. En dit gebouw is inderdaad een geweldige plek om de soms moeilijke keuzes te gaan maken. Maar het is nu aan ons als raadsleden om de invulling te geven, en samen met de Culemborgse inwoners echt een succes te maken van dit huis van de stad.
Wij vinden deze bijzondere raadsvergadering echter geen goed startschot. Afgezien van onze bezwaren tegen de nieuwe raadszaal, vinden wij de kosten van deze avond veel te hoog. Als je nagaat dat veel mensen in onze stad het nu al moeilijk hebben terwijl de golf van bezuinigingen nog niet voorbij is, vinden wij het ontzettend misplaatst om veel geld uit te geven aan een feestelijke bestuurlijke opening. Een feest dat bovendien niet als het onze voelt. Zeker ook omdat dit een bijeenkomst zonder echt publiek is. De inwoners van Culemborg, waar dit stadhuis echt voor bedoeld is, zijn vanavond niet uitgenodigd. En daarom zullen wij na de officiele plechtigheden ook dit mooie gerenoveerde gebouw verlaten.